خداوندا ، مهربانا

دستم را بگیر و صدایم کن

تا حرفهای در گلو مانده ام را فریاد کنم

چه کسی جز تو به عمق رنج هایم پی می برد

و مرا می شنود

کدام چشم آن گونه که تو نگرانم هستی

به من نظر دارد

کدام مرحم جراحتهای جانم را ترمیم می کند

آنچنان که تو بر زخم های دلم مرحمی

صدایت می کنم

به سویت می آیم و ایمان دارم

که تنها پناهگاه تنهاییم سایبان

امن عنایت توست

نوشته شده در چهارشنبه 91/4/7ساعت 9:22 عصر توسط یاس آبی| نظرات ( ) |